skip to Main Content

Beter tot je recht komen; combineer jij ook banen?

In mijn bedrijf combineer ik twee totaal uiteenlopende functies. Naast 1-op-1 begeleiding van mensen in hun werk, geef ik wetenschappelijk advies aan bedrijven en netwerken van specialisten. Coach en wetenschapper, een niet erg voor de hand liggende combinatie. Herken jij jezelf hierin? Dat je meerdere functies nodig hebt om verschillende kanten van jezelf tot hun recht te laten komen? ‘Multi-jobben’ heet dit, en je ziet het steeds vaker volgens TNO.

Wat ik nodig heb

Terugkijkend op mijn leven, zie ik drie rode draden van behoeftes: sport en bewegen; leren en onderzoeken; mensen begeleiden. De eerste behoefte heb ik in elke fase van mijn leven weten te vervullen. Van de andere twee had soms de ene de overhand, dan weer de andere. Tot mijn 22e was het vooral ‘mensen begeleiden’. Daarna trok ‘de wetenschap’ me jarenlang enorm aan, tot ik rond mijn 40e de menskant daarin ging missen. Dit gemis vulde ik eerst via vrijwilligerswerk in en later als een nevenfunctie in mijn betaalde baan. Simpelweg uitgedrukt in behoeftes komt mijn slimme hoofd tot zijn recht in de wetenschap, mijn warme hart in het begeleiden van mensen, en mijn ongedurige lijf in sporten en bewegen. En hoe zit dat bij jou? Welke behoeftes zie jij als rode draad in je leven? En hoe vul jij die in? Ben jij ook een ‘multi-jobber’ net als ik?

Redenen achter multi-jobben

Stef Bouwhuis noemt in zijn proefschrift (2020) een aantal redenen voor het hebben van meerdere betaalde banen. Dit multi-jobben doet overigens 8% van de werkenden in Nederland in 2018. Voor sommige mensen geldt dat zij meer uren willen werken in hun eerste baan, maar dat dit niet mogelijk is. Anderen hebben een tweede baan omdat ze daarin andere werkzaamheden hebben en dus andere vaardigheden kunnen opdoen of verbeteren. Een derde reden voor multi-jobben is het verkleinen van het risico op werkeloosheid. Voor mij geldt vooral de tweede reden en in mindere mate de derde (verkleining van het ondernemersrisico).

Wetenschapper én coach, ze versterken elkaar

Nu je mijn behoeftes en redenen achter het multi-jobben kent, wil ik nog even stil staan bij de wijze waarop beide functies elkaar beïnvloeden. Als wetenschapper neem ik een coachende houding aan. Dit betekent dat ik vragen stel die een wetenschapper-pur-sang nooit zou stellen. En dat ik open een gesprek in ga en heel goed kan afstemmen op mijn gesprekspartner. Als coach werk ik met modellen en vanuit theorieën. Zo kan ik mijn cliënten altijd vertellen wat ik doe en hoe dit onderbouwd is. Dit wordt gewaardeerd, zoals blijkt uit de volgende aanbeveling: “Als ondernemer ben je altijd druk en wil je altijd meer. Het was voor mij niet makkelijk om zelf de tijd vrij te maken voor professionele coaching van Dianne. Achteraf ben ik erg blij dat ik de stap heb gezet […] Verder vond ik het erg fijn dat ze haar bevindingen goed kan onderbouwen met theorie / modellen. Aanrader!” (naam zichtbaar op LinkedIn en Google Maps).

En in welk van de twee functies ben ik nu het meest ‘zweverig’? Op dit punt in de tekst zal het geen verrassing voor je zijn dat dit níet in mijn functie van coach is. Als wetenschapper dan? Ja, zeker! In december 1996 heb ik letterlijk gezweefd. Op 10 km hoogte boven de Golf van Biskaje in een test vliegtuig van de NASA. Samen met collega’s van de Vrije Universiteit onderzocht ik het effect van gewichtloosheid op de coördinatie van bewegen tijdens het optillen van zware voorwerpen. Een onvergetelijke ervaring voor mijn hoofd, hart en lijf!

Dank aan Geert Savelsbergh, Huub Toussaint en Idsart Kingma voor het faciliteren en delen van deze geweldige ervaring.

Bron:

Bouwhuis, S. (2020). Exploring multiple job holding and its consequences for health and work participation.

Huub Toussaint maakte de foto van mij en mijn collega-zwever, Geert Savelsbergh, in december 1996.

blog

Nieuwsbrief ontvangen?

Wil je (elke 6-8 weken) een nieuwsbrief van BTR ontvangen, vul dan hieronder jouw e-mailadres in.

  
Back To Top
Zoeken