Loslaten, een kwestie van vastpakken
“Je moet het loslaten” of nog sterker: “Je moet het gewoon loslaten”. Een welgemeend advies dat ook jij ongetwijfeld wel eens hebt gehad. Uitgesproken alsof ‘loslaten’ de gemakkelijkste zaak van de wereld is. Denk eens even na, wat moest jij loslaten de laatste keer dat je dit advies kreeg? Vaak gaat het over terugkerende gedachtes of niet vervulde wensen. Over afscheid nemen van iets dierbaars. Hoe gaat loslaten eigenlijk in zijn werk? En wat is er voor nodig om dit (uiteindelijk) te doen?
Het gemis vastpakken
Het advies of je eigen wens om iets los te laten komt pas als dit niet vanzelf gaat. Als je in een emotie of gedachte blijft hangen, als je langdurig verdriet hebt over iets dat ooit was of nooit zal komen. Ik zie het bij mijn cliënten die na een burn-out ‘iets van zichzelf’ zijn kwijtgeraakt; hun spontaniteit of onbezorgdheid of een deel werkenergie. Mijn advies is dan niet om ‘gewoon los te laten’. Nee, ik laat ze juist vastpakken. Vastpakken wat ze nu zo missen. Dat betekent stil staan bij de verloren spontaniteit, onbezorgdheid of werkenergie. Dat dit verdriet met zich meebrengt is helemaal oké. Vanuit verdriet kan de cliënt vervolgens zien en voelen wat er dan nog over is aan spontaniteit of werkenergie. En zien wat er nieuw is na het herstel van een burn-out: meer rust bijvoorbeeld of wel kunnen genieten van kleine dingen. Gek genoeg wordt loslaten uiteindelijk gemakkelijker na vastpakken van gemis. Om dit proces inzichtelijk te maken laat ik mijn cliënten de ‘contactcirkel’ zien (1).
De contactcirkel maakt het rond
De contactcirkel beschrijft het cyclische proces van contact maken met iemand (mens of dier) of jezelf hechten aan iets (een wens, voorwerp of deel van jezelf). Ze beschrijft het proces van geboorte tot de laatste levensfase, van de start van een relatie tot het einde, van het begin van een baan tot het vertrek, etc. Uiteraard is de intensiteit bij elk van genoemde voorbeelden anders. De woorden in de buitencirkel geven het gezonde, vloeiende verloop van het proces weer. In de binnencirkel staan de woorden die stagnaties in het proces benoemen. Het mooie is dat mijn cliënten zelf antwoord kunnen geven op de vraag: “Waar bevind jij je nu in de contactcirkel, kijkend naar het proces waar je in zit?” Ze zien dan ook hun stagnatie en wat hen nog te doen staat. Het gemis toelaten, en daarmee vastpakken, hoort hier vaak bij. Pas als er zingeving is, en de cirkel rond is, komt er een situatie waarvan je zou kunnen zeggen dat er is ‘losgelaten’. Ik zeg liever: een situatie waarin het gemis is vastgepakt en betekenis heeft gekregen. Actief iets loslaten is dan niet meer nodig.
Bron:
- De contactcirkel is ontwikkeld door Wibe Veenbaas en Piet Wiesfeldt en voor het eerst gepubliceerd in 1997 in ‘De Leidraad’, een uitgave van Phoenix Opleidingen Utrecht. De versie in dit blog komt uit ‘Met mijn ziel onder de arm’ van Riet Fiddelaers-Jaspers (2011).
Wil je meer weten over de Contactcirkel? Mail (info@btrcoaching.nl) of bel (06 25097811) me gerust; de inspiratie die ik bij Phoenix Opleidingen krijg, deel ik graag met jou.